De legendarische Bet
van Beeren van het café 't Mandje op Zeedijk 63 stak niet onder
stoelen of banken dat ze op vrouwen viel. Haar kroeg stond open voor
alles wat aan de rand van de toenmalige samenleving verkeerde:
prostituées, pooiers en zeelui, ook homo's en lesbiennes welkom.
De politie van Amsterdam, en dan vooral de zedenpolitie, zag erop
toe
dat homo’s en lesbo’s zich niet openlijk konden uiten. Het Mandje was
tot de jaren vijftig een van de weinige plekken waar achter gesloten
deuren koppels van gelijk geslacht met elkaar mochten dansen, mits er
geen leden van de zedenpolitie aanwezig waren. Of anti-homo’s, die het
gedrag zouden kunnen aangeven bij de politie. De portier moest
beoordelen of er gevaar dreigde. Ook de zedenpolitie diende gewoon aan
te bellen. Wanneer dat gebeurde, had de portier kans een waarschuwing
geven. In Het Mandje werd op dat moment een beeldje van een uil op een
opvallende plaats gezet. In andere versies van dit verhaal was er een
porseleinen uil waarin op dat moment een lampje ging branden.
