Venus Boyz (2002)



Venus Boyz
Geregisseerd door Gabrielle Baur, Zwitserland/Verenigde Staten 2002, 102 min.
Met o.a. Diane Torr, Dred Gerestant, Del LaGrace Volcano, Bridge Markland en Mo B. Dick.

Martina Meijer Torr, Mo Fischer, Del La Grace Volcano, Queen Bee Luscious, Shelly Mars, Bridge Markland, Dee Finley, Simo Maronati, Judith Halberstam, Mistress Formika, A. Hans Scheirl, Storme Webber, Dréd Gerestant, Marcel Meijer, Diane Torr, Svar Simpson, Philly Abe.
Een man in een mini-rokje en oorbellen, daar kijkt geen mens meer van op. Maar wie heeft er al eens gehoord van de Drag Kings ? Jawel, u raadt het al : vrouwen die -vaak karikaturaal- man wil zijn, sommigen voor één avond, anderen voor hun leven.
In de documentaire Venus Boyz vormt een Drag King-avond in de legenarische New Yorkse club Casanova het vertrekpunt voor een geslacht overschrijdende odyssee naar een wereld waar vrouwen mannen worden. De Drag Kings ontmoeten elkaar in clubs waar ze zich wellustig transformeren in hun mannelijke alter ego's, mannelijkheid parodiëren en mannelijke erotiek en machtsstrategieën verkennen. In Londen zien we vrouwen experimenteren met hormonen om zo nieuwe mannen te worden en 'cyborgs'. Mannelijkheid en transformatie als performance, subversiviteit of existentiële behoefte.

Wat Drag Queens zijn weet waarschijnlijk iedereen, maar Drag Kings? In Venus boyz van de Zwitserse filmmaakster Gabrielle Baur, spelen, u vermoedde het al, vrouwen in mannenkleren de hoofdrol en dat minstens zo uitbundig als hun mannelijke equivalenten. Centraal in de film staat de scene rond de New-Yorkse Club Casanova, waar vrouwen met artiestennamen als Mo B. Dick en Mistress Formika op het podium speelse stukjes 'genderbending' en 'crossdressing' ten beste geven. Als hiphopper, hustler of kantoorman in streepjespak, compleet met ringbaardje en brommende bariton, laten ze de kijker menigmaal in het ongewisse over de sekse van de performer. Dit komt het mooist naar voren in een scène met een man en een vrouw, waar de man vrouw blijkt en andersom. De film heeft ook een serieuzere kant: in Londen bezoekt de maakster een groep vrouwen die zich injecteert met testosteron. Welk resultaat dat heeft, bewijzen foto's van hun geslachtsdelen. Venus boyz boeit, al is het maar omdat deze vrouwen met hun vrolijke spel onderzoeken wat mannelijkheid en vrouwelijkheid nou eigenlijk zijn. Aangezien filmmaakster Baur het niet bij deze campy shows alleen laat, maar meer vrouwen bezoekt die met hun mannelijkheid bezig zijn, krijg je als kijker een redelijk compleet beeld van deze subcultuur. De shows in Club Casanova zijn onovertroffen als viering van seksualiteit. Zoals een als dominee verklede dame aan het eind van de film verkondigt: "I say amen to anybody sexual."

Entertainer Mo B. Dick (aka Maureen Fischer) drags in a different direction, taking correspondent Michelle-Marie Gilkeson into the world of male impersonators.

Bron: Venus Boyz Filmkrant


Gabriel Baur's Swiss-financed documentary ''Venus Boyz'' takes as its subject the subculture of drag kings -- women who enjoy dressing as men and acting out their fantasies, perceptions and fears of male behavior. Built around an evening of drag king performances at the Club Cassanova in New York, the film introduces several kings, each with her own reasons for adopting male dress.
Mildred Gerestant is a Haitian-American who slips into the dress and patter of African-American stars like Isaac Hayes, Marvin Gaye and Puff Daddy, though her favorite character is Dréd, a smooth street operator with a thin beard, a slouch hat and a sly smile. Ms. Gerestant's performance critiques macho posing but also appropriates its power, frankly acknowledging that there is fun to be had in assuming such traditionally male prerogatives as leering, swaggering and hitting on strangers.
Diane Torr, whose drag persona is a drab, angry middle-aged man, seems as much anthropologist as entertainer. Her character's gestures, stride and attitude seem to have been minutely researched; impeccably reproduced, they add up to a portrait of middle-American frustration and rage that is as poignant as it is frightening.
Later in the film Ms. Baur goes to London, where a more radically experimental drag king scene prevails. Here her interview subjects are the transgendered, who have transformed their bodies through surgical procedures or the use of hormones and no longer see themselves as belonging exclusively to one sex or the other.
The American sequences, which feature several other talented performers, seem to be mainly theatrical events (with much emphasis on makeup and costuming), but the British scenes are about carving out a new social space somewhere beyond gender. As one of the British interviewees suggests, it is time to offer a third choice on passport applications: male, female or other.
Shot on video, Ms. Baur's film, which opens today in Manhattan, has a pleasingly unpolished, homemade quality, though she has fiddled too much with the digital effects buttons on her camcorder. But she has clearly earned the trust and respect of her subjects, the first qualification for any responsible documentarist, and they have repaid her with an intimate glimpse into their singular lives. DAVE KEHR

NY Times

Venus Boys
In:Transvisie, jrg. 31, 2014, nr. 1, p. 12

Venus Boyz (documentaire)

Dragkings



Als je een aanvulling of opmerking hebt over deze site dan kun je een mailtje sturen naar Transarchief