Een groot deel van de
Nederlandse transgenders leeft in de kast. Ze
hebben meer dan gemiddeld psychische problemen, zijn ongelukkig en
leven relatief vaak onder de armoedegrens. Dat blijkt uit onderzoek van
het Sociaal en Cultureel Planbureau (SCP) naar het leven van
transgenders.
"Wat is het
probleem bij transgenders? Transgenders
zitten in een spagaat.
Aan de ene kant leeft er veel angst voor reacties van de omgeving om
afgewezen te worden. Om als f"reak" te worden gezien. Maar aan de
andere
kant willen zij geaccepteerd worden door de samenleving.
Het is
een lastig te doorbreken probleem. Onze achterban
heeft niet veel op
met bijvoorbeeld de Gay Pride. Een transgender valt niet graag op. Maar
aan de andere kant zijn we de homogemeenschap juist erg dankbaar.
Dankzij hun decennialange lobby is er al meer begrip en acceptatie. Het
is voor
transgenders erg moeilijk om het onderwerp bespreekbaar te maken."
In de uitzending van Jinek op 11
augustus
2017
vertelt Jeroen (Marloes) over haar ervaringen. Hij is gewoon een
heteroman en kwam vier jaar geleden uit de kast. "Had ik dit maar
eerder gedaan", zegt hij, "want ik ik voel me nu behoorlijk bevrijd."
Na zijn coming out gaat Jeroen als vrouw gewoon naar de supermarkt. Ook
in zijn directe omgeving wordt daar met respect mee omgegaan. In het
dagelijks leven is Jeroenj vrachtwagenchauffeur. Daar ligt het allemaal
wat moeilijk. Hij zou graag als Marloes naar zijn werk gaan, maar
doet het niet, omdat hij internationale routes rijdt en op plekken komt
waar dit fenomeen niet geaccepteerd wordt.
Hijzelf liep ook tegen veel schaamte en
angst op, toen hij als
puber erachter kwam dat hij het fijn vond om zich af en toe als vrouw
te kleden. Veel mannen zijn bang dat ze geen man of vriendin kunnen
vinden of dat hun vrouw of vriendin bij hun weggaat als ze weten dat
hun partner een cross-dresser is. De vriendin van Kevin vindt het
gelukkig oke dat hij zo is en is er trots op dat Kevin in zijn film
aandacht besteedt aan dit fenomeen. Bewustwording,
openheid en acceptatie
door de omgeving.
De helft van de respondenten wist al
voor het 10e
levensjaar dat hun genderidentiteit niet overeenkwam met het
geboortegeslacht. Degenen die als jongen zijn geboren waren gemiddeld
14,1 jaar en de meisjes 12,4 toen ze zich dat realiseerden. Ze wisten
vaak al langer dat er iets aan de hand was, maar meestal niet wat dat
was. Onbekendheid met het bestaan van transseksualiteit speelde daarbij
een belangrijke rol.Tussen de bewust
wording en het
openlijk uitkomen voor de genderidentiteit verloopt vaak geruime tijd
en
niet alle respondenten zijn uit de kast. 29% zegt (bijna) nooit of
slechts af en toe volgens de
gewenste genderidentiteit te leven, 54% doet dat altijd. Vooral angst
voor negatieve
consequenties, onzekerheid en schaamte weerhouden sommigen er vanom
voor het
trans-zijn uit te komen.
Het vaak st is men open tegenover de huidige partner (4% echter niet).
Hoe vaak een eventuele eerdere relatie is stukgelopen vanwege het
trans-zijn is niet bekend. Ruim 20% van de transgenders houdt het
trans-zijn verborgen voor de ouders en datzelfde geldt voor de kinderen
(indien aanwezig). Op het werk zijn de respondenten veel vaker niet
open: 45% van de respondenten is niet open tegenover de
collega’s.Degenen die er van
op de hoogte zijn
dat de respondent transgender is, hebben er volgens de respondenten
positief op gereageerd. Overigens bleek uit de toelichtingen die zij
vaak bij hun ant woorden gaven, dat dit in het verleden lang niet
altijd het geval is geweest. Ouders
reageerden met
onbegrip op het feit dat hun zoon of dochter zich niet
gedroeg
zoals van jongens of meisjes wordt ver wacht. Ook de partners hadden er
vaak moeite mee.Keuzenkamp:“"Onder
transgenders heerst veel schaamte. Mensen zijn bang voor de
consequenties als ze uit de kast komen'', aldus Keuzenkamp. Bijna de
helft van de respondenten is niet open over hun transgender-zijn.
Vergeleken met de rest van de bevolking, zijn transgenders twee keer zo
vaak eenzaam en hebben tien keer zo vaak een zelfmoordpoging
gedaan.'Het is een
traumatische ervaring als
je merkt dat je in het verkeerde lichaam geboren bent.'' De enorm lange
wachttijd voordat een genderoperatie kan plaatsvinden is veel
transgenders een doorn in het oog, net als de relatief beperkte
psychische zorg, zo blijkt uit het onderzoek. 'Datzelfde geldt voor de
beperkte vergoeding van de verzekering bij deze ingrepen.'' Bijna de
helft van de respondenten is niet open over hun transgender-zijn.
Vergeleken met de rest van de bevolking, zijn transgenders twee keer zo
vaak eenzaam en hebben tien keer zo vaak een zelfmoordpoging gedaan.
Ieder jaar viert de hele wereld Coming Out Day. Dit is de dag dat er
wordt stilgestaan bij het fenomeen “uit de kast komen” – iets wat voor
LGBT-ers een grote stap is richting vrijheid om zichzelf te kunnen
zijn, maar ook soms best lastig is. In landen buiten Nederland is het
zelfs voor heel veel mensen onmogelijk om deze stap ooit te maken, en
leven hun leven (deels) in het geheim.
