Holly Woodlawn (1946 -2015)

Als we het hebben over iconische transgendervrouwen in de hedendaagse geschiedenis, is een van de bekendste in Amerika Holly Woodlawn. Haar naam kwam voor in populaire liedjes. Ze speelde in queer cultklassiekers. Een tijdlang werd ze zelfs betaald om naar feestjes te gaan. Ze was een openlijk transgender vrouw en de eerste die veel Amerikanen kenden. Met zo'n belangrijke plaats in het geheugen van zoveel mensen was de Puerto Ricaanse actrice geliefd bij beroemdheden en gewone mensen.


Holly werd op 26 oktober 1946 in Puerto Rico geboren als Haroldo Danhakl en als zoon van een Amerikaanse soldaat en een Puertoricaanse. Zij groeide op in Miami Beach als jongen. School interesseerde haar weinig,
Zij kreeg een hechte band met haar openlijk homoseksuele oom. Ze begreep al vroeg in haar leven dat ze een vrouw was en begon met hormonen. Samen met haar oom ging ze films kijken en dansen en op het strand ontmoette ze andere transgendervrouwen.


Hoewel ze op deze manieren een gelukkig leven had, accepteerde haar directe familie haar identiteit niet en schakelde een religieuze autoriteit in om haar te "repareren". Hierdoor zag Holly zich genoodzaakt om op haar vijftiende samen met andere transgender vriendinnen weg te lopen en samen naar New York te gaan.
Ze leefde op straat, zoals veel jongeren die waren weggelopen. Hoewel ze wat van haar moeders sieraden kon verkopen, deed ze ook aan overlevingsseks.  De instabiliteit die leidde tot dat deel van haar verhaal zou een thema in haar leven blijven tot haar aankomst in New York City. Ze woonde een tijdje samen met een man die vooral voor haar financiële behoeften zorgde, maar ze vond al snel werk bij Andy Warhol - ze hoopte een van zijn supersterren te worden.
Zij noemde zich Holly, naar Holly Golightly inde film Breakfast at Tiffany's, gespeeld door Audrey Hepburn) en werkte als model voor Saks Fifth Avenue, waar ze overigens niet wisten dat Holly eigenlijk Haroldo was.
In 1968 ontmoette zij Andy Warhol door was geïntrigeerd was. Hij nam haar aan om een grote rol te spelen in zijn film Trash (1970). Haar tekst was aanvankelijk erg oppervlakkig, maar ze ging daar heel vrij mee om begon en tegen het einde werd ze de mede-start van de film met haar meestal geïmproviseerde tekst.


Trash zou een van de best ontvangen Warhol-films worden en volgens veel recensies was dat voor een groot deel te danken aan de rol van Holly Woodlawn. Haar tekst was zo geliefd dat er een schrijfactie werd gestart om haar in aanmerking te laten komen voor een Academy Award als Beste Actrice, iets wat helaas nooit gebeurde.
Vanaf dat moment begon haar carrière als actrice van start. Zij speelde in vele films, w.o.  Flesh (1968), Women in Revolt (1971), There Sex After Death en Scarecrow in a Garden of Cucumbers.
In 1979 speelde zij een rol in de film Tally Brown, New York van regisseur Rosa von Praunheim
In 1969 besloot Holly de naam Woodlawn als achternaam te gebruiken. In een aflevering van I love Lucy had zij die naam gezien op een uithangbord. Na haar naamsverandering wilde zij iedereen doen te geloven dat zij de erfgename was van de Woodlawn Cemetry.
Holly heeft een geslachtsaanpassende operatie wel overwogen, maar zette dit niet door. Na haar tijd in the Factory verdween Holly uit de spotlight en kende ze enkele donkere periodes.
In 1977 verhuisde ze naar San Francisco. Later dat jaar keerde ze terug naar New York en trad ze op in de talkshow van Geraldo Rivera, voordat ze in 1978 weer in de gevangenis belandde wegens het schenden van haar proeftijd. Ze werd vrijgelaten na een oproep van politicus Ethan Geto, die hielp een benefiet voor haar te organiseren. In 1979 gaf ze zich over aan een haperende carrière, knipte haar haar af en verhuisde terug naar haar ouderlijk huis in Miami,
Terug in New York in het midden van de jaren 1980, werd ze een zangeres in kleine theaters en clubs  en in verschillende musicals en revues
In 1991 publiceerde ze haar autobiografie, the Holly Woodlawn Story, "A Low Life in High Heels" met schrijver Jeff Copeland.
Begin jaren 2000 trad Holly Woodlawn op in cabarettheaters in New York en Los Angeles.
In juni 2015 werd zij ernstig ziek. Er werden uitzaaiingen gevonden in haar lever en hersenen en overleed op 6 december 2015.
Over haar leven schreef Lou Reed het nummer 'Walk on the Wild Side'