In
de 16e eeuw
was de Warmoesstraat de straat met de grootste huizen waar de rijkste
burgers van Amsterdam woonden. Met de aanleg van de Herengracht en
andere nieuwe grachten in de 17e eeuw verhuisden zij daarheen. De
straat werd toen dé winkelstraat van Amsterdam en er vestigden zich
veel handelsfirma's.
In de tweede helft van de twintigste eeuw
verdwenen deze echter en ging de Warmoesstraat door leegstand en
criminaliteit en drugsoverlast snel achteruit, tot deze in de jaren
tachtig
In de jaren
vijftig werd de Warmoesstraat het centrum van de Amsterdamse leerscene.
In 1965 werd de leerbar Argos geopend in de Heintjehoeksteeg, die later
verplaatst werd naar de Warmoesstraat. Daar volgden later nog de
leerbars The Eagle en Dirty Dicks. Rondom deze zaken vindt sinds 1996
jaarlijks eind oktober de Amsterdam Leather Pride plaats. Voor deze
doelgroep was er van 1987 t/m 2010 aan de Warmoesstraat 96 ook een
eigen discotheek/seksclub genaamd Cockring. Deze moest na de vondst van
harddrugs sluiten op last van de politie, maar werd in 2011 heropend
onder de naam Club Fuxxx. Deze zaak was echter geen succes en sloot in
2013, waarna Edgar Bonte, organisator van de Rapidofeesten, het pand
omvormde tot een meer gemengde club onder de naam The Warehouse. Deze
werd per 1 maart 2016 gesloten na klachten over geluidsoverlast.
In 1962 opende op nummer 131 hoek Sint
Annenstraat Bar Oporto, later Madame Arthur.
La Michel - het alter ego van Juup Montijn runde de legendarische zaak. Tante Ricky ontfermde zich over de kassa. De
andere ‘dames’, zoals Laura Lee, Pieternel, Lucky Laces en Aaïcha e.a.
konden geld verdienen door cocktails van klanten af te troggelen,
waarover ze provisie kregen. Ze gaven ook shows of onderhielden ze
met de heren en probeerden hen mee te lokken naar een van de
peeskamertjes, die boven de club zaten.
Ook transpionier AaIcha Bergamintrad er op. 'Ik trad op als Marlene
Dietrich of zong You Don't Have To Say You Love Me van Dusty
Springfield". AaIcha Bergamin: 'Madame
Arthur heette de nachtclub die ik een tijdje heb gehad in de
Warmoesstraat. Doordeweeks werd er gepeesd, in het weekend waren er
shows. Ik trad op als Marlene Dietrich of zong You Don't Have To Say
You Love Me van Dusty Springfield. De club moest na twee jaar dicht
omdat het pand werd afgebroken.”
Met de opening van Madame Arthur in de Paardenstraat (medio jaren 60?) door Alex Kröner
en Jacco Kooyman, kwam er een einde aan de carrière van La Michel. Hij
werd kaartjesverkoper bij sex cinema Diana aan de Nieuwezijds
Voorburgwal. Nog eenmaal was er een opleving bij café Brinkman op de
hoek van de Zeeburgerdijk en de Molukkenstraat. Daar trad hij op samen
met Lucky Laces en Miss Laura Lee eind jaren 90.
Ze was al minstens in de 70 en deed een act met bezem tussen de benen
met het nummer 'I want to break free'. Toen leerde Laura ook
Hans Wijtenburg kennen van café Lellebel, alwaar ze later ging werken.