Transsekswerkers |
Het is lastig te meten hoeveel transseksuelen, travestieten en transgenders actief zijn in de prostitutie. De mobiliteit die deze groep kenmerkt bemoeilijkt een goed overzicht. Bovendien is nauwelijks na te gaan wat de samenstelling is van clubs, privé-huizen en raambordelen. In een onderzoek van de GG&GD en Stichting soa-bestrijding van dit jaar wordt het aantal geschat op ongeveer duizend. Het merendeel is man noch vrouw en is niet verslaafd aan drugs. Bovendien verblijft het gros illegaal in Nederland, een land waar ze makkelijk geld voor 'de operatie' kunnen verdienen en dat bovendien een tolerant klimaat heeft. Niet zelden is er sprake van gedwongen prostitutie
Een
aanzienlijk kleinere groep
werkt in clubs, privé-huizen
en voor escortservices. Elène Vis, al twintig jaar eigenaresse van
escortservices als Stars Entertainment en À la carte, werkt met zes
transgenders en een wisselend aantal travestieten. ,,U wilt twee
meisjes voor
drie uur? Dat is 850 gulden.'' ,,Wat heb je in gedachten? We hebben
meisjes van
19 tot 29.'' Terwijl ze klanten aan de telefoon te woord staat, vertelt
ze dat
ze ongeveer een jaar geleden met transgenders en travestieten begon,
toen er
opeens veel naar werd gevraagd. Een klant betaalt bij haar 450 gulden
per uur.
De transgenders houden er 200 tot 250 gulden aan over. Op de
tippelzone, zo
vertelt een transseksuele prostituee, verdienen de jonge 'meisjes' als
ze veel
geluk hebben 400 gulden in een nacht, de ouderen verdienen soms
helemaal niets.
Meer
dan tien jaar geleden
begon een handjevol Thaise
transseksuelen in Nederland in de prostitutie te werken. Inmiddels is
ongeveer
5 procent van de prostituees transseksueel, transgender of travestiet.
Ter
vergelijking: in Italië is naar schatting vijftig procent transgender
of
transseksueel. Zeker op de Amsterdamse tippelzone is de toename
merkbaar. In
1992 bestond één procent van de bezoekers van de Huiskamer in Amsterdam
uit
travestieten en transseksuelen, na de verhuizing naar de Theemsweg is
dat
inmiddels zo'n 70 procent. De groep verslaafden die de tippelzone eerst
bevolkte is, zo wordt aangenomen, in de stad gebleven en kleiner
geworden. In
Nederland zijn vooral veel Latijns-Amerikaanse transgenders in de
prostitutie
werkzaam en zij komen met name uit Ecuador. Sinds enkele jaren worden
er ook
meer uit het Oostblok gesignaleerd. Een klein groepje is afkomstig uit
Afrika
en een enkeling uit Nederland.
Waar aanbod is, is ook vraag, is de algemene verklaring voor deze groeiende groep prostituees. Thérèse van der Helm van de GG&GD en vertrouwensvrouw voor prostituees bij de gemeente Amsterdam, denkt dat de smaak van de klant is veranderd. ,,Eerst was het Afrikaans, toen Latijns-Amerikaans, daarna jong en virginlike, dus de Oost-Europese meisjes. Nu vinden ze transgenders spannend.'' Ook Elène Vis denkt er zo over. ,,Iets anders brengt de kick niet meer.'' Bovendien: ,,Je moet je niet vergissen in hoeveel mannen homoseksualiteit toch sluimert. Ze durven niet met een man, maar wel met een she-male.'
Bron: De vraag naar - en dús het
aanbod van - seks met
travestieten, transseksuelen en transgenders neemt toe/ Lukas Keijser
De
prostitutie is in feite niet
goed los te zien van de
moeilijke omstandigheden waaronder deze transgenders zich moesten
handhaven in
hun eigen land en vaak ook nog in ons land.
- "... omdat het leven als
transseksueel moeilijk is in
Ecuador.[...] Ik ben ook weggegaan omdat mijn familie niet kon
accepteren dat ik
transseksueel ben."
- "De situatie is moeilijk in Ecuador. Ik ging ook
daarom weg zodat mijn familie zich niet hoefde te schamen. De
maatschappij ziet
je als iets raars, dat is heel moeilijk."
- "Mijn vader had me vreselijk
geslagen en had me
gedwongen om te zeggen of ik homoseksueel was en uiteindelijk zei ik
dat dat zo
was. Hij wilde me vermoorden, dus ging ik weg met wrok jegens hem.
[...] Voor
de transseksuelen die erg op een vrouw lijken, is het in Ecuador
redelijk, maar
voor de transseksuelen waar je het goed aan kan zien, is het vreselijk
en
traumatiserend. [...] Toen ik zag hoe ze de anderen behandelen, kreeg
ik daar
een complex van. Ik dacht als ze hen zo rot behandelen, gaan ze dat
misschien
ook bij mij doen."
Een van de Roemeense TG's vertelt dat de meeste Roemeense
TG's in eigen land gevangenisstraffen tot maximaal 5 jaar achter de rug
hebben
wegens vermeende 'homoseksualiteit'.
HIV-besmetting
Een gevolg van de illegaliteit
is onder meer een verhoogd
risico op ziektes en infecties. Illegale transseksuelen en transgenders
die
prostitueren, nemen veelal zonder medische begeleiding op de zwarte
markt
aangeschafte medicijnen en hormonen in en dienen zichzelf vloeibare
siliconen
toe of babyolie. Een ander gevolg is dat velen van hen op de
tippelzones zijn
aangewezen, waar ze, behalve in Utrecht, worden gedoogd.
De
vraag naar - en dús het
aanbod van - seks met
travestieten, transseksuelen en transgenders neemt toe/ Lukas Keijser
Vennix: Een belangrijk probleem bij transgender-prostitutie is de kans op HIV-besmetting. In sommige landen is ongeveer 2/3 van de transgenders besmet met HIV. In andere landen daarentegen komt/kwam HIV onder transgender-prostituees niet voor. In ons land zijn percentages gevonden van 24 en 8 procent. De belangrijkste reden voor die grotere kans op HIV lijkt veroorzaakt te worden door (onveilige) passief-anale seks. Als er wel een condoom gebruikt wordt, kan er iets misgaan. Maar soms wordt er geen condoom gebruikt. Andere redenen kunnen zijn drugsgebruik (vuile naalden) en een verblijf in de gevangenis (vanwege travestie, prostitutie, homoseksualiteit en illegaliteit) waarbij transgenders in de praktijk door zowel medegevangenen als bewakingspersoneel seksueel worden misbruikt (p. 11).
In de kleine groep van 7 door Vennix c.s. ondervraagde transgenders zitten maar liefst 3 transgenders die zich puur verkleden voor hun werk en daar zelf geen plezier (meer) aan beleven.*Hulpverlening aan transsekswerkers
Als je
een aanvulling of opmerking hebt over deze site dan kun je een
mail sturen naar Transarchief |