Alan
L.
Hart werd op 4 oktober 1890 in Halls Summit
(Kansas) als vrouw geboren
onder de naam
Alberta Lucille Hart. Na
de dood
van zijn vader (1892) vertrok hij met zijn moeder naar Linn Couny
(Oregon). Op 5 jarige leeftijd begon
duidelijk te
worden dat Lucille niet een standaard meisje was, maar een meisje dat
zich
graag kleedde als jongen. Haar moeder hertrouwde en verhuisde naar de
farm van
haar vader.
Alan schreef dat hij zich bij zijn grootouders gelukkig
voelde. Zij accepteerden zijn jongensachtige gedrag, hoewel zijn moeder
zijn
wens een jongen te willen zijn afwees als dwaasheid. Toen Lucille 12
jaar was
verhuisden hij met zijn moeder en haar nieuwe echtgenoot naar
Albany.
Daar moest
Alan/Lucille op school als meisje gekleed gaan en werd hij als meisje
behandeld. Tijdens
de vakanties logeerde hij op de boerderij van zijn grootouders, waar
hij
leefde als
jongen. Hij droeg jongenskleren en liet zijn haar kort knippen. Met
poppen wilde hij niet spelen maar wel met jongensspeelgoed. Bij haatte
meisjestaken en deed
liever mannenwerk op de boerderij zoals houthakken.
Op school
ontwikkelde hij zich als
talentvol schrijver
en schreef hij essays onder de pseudoniem Robert Allen Bamford. Dit
riep
wel
enige weerstand op bij zijn klasgenoten en leraren, maar het gebeurde
in die
tijd wel vaker dat iemand schreef onder de pseudoniem van iemand van
het andere
geslacht. Zijn essays werden gepubliceerd in plaatselijke kranten,
anoniem of
alleen met de initialen ALH of A. Hart. Zijn essays gingen over
mannelijke
onderwerpen ook als hij schreef over zijn vrouwelijke klasgenoten. Hij
portretteerde hen als mannelijke boxers of basketbalspelers.
Hij werd
toegelaten
tot Albany College en studeerde een jaar aan de Stanford Universiteit.
Hij wilde
studeren aan de Stanford University of Medicine in San Francisco, maar
daar
wilde men hem alleen toelaten onder zijn meisjesnaam. Dat wilde hij
niet, want
dat zou hem later kunnen beperken
in zijn verdere carrière als hij zou leven onder een mannennaam.In
1917
studeerde hij af aan de medische faculteit
van de universiteit van Oregon in Portland. Daarna werkte hij bij het
Rode
Kruis ziekenhuis in Philadelphia. Bij het naderen van zijn
meerderjarigheid
zocht Lucille naar een mogelijkheid een chirurgische ingreep te
ondergaan om
als man verder te kunnen leven. Eerder had de Duitse sexuoloog Magnus
Hirschfeld al een man naar vrouw operatie gedaan.
Lucille benaderde de
arts Dr.
Joshua Gilbert van de Universiteit van Oregon om zijn vrouwelijke
organen te
verwijderen waardoor hij niet meer zou menstrueren en niet meer zwanger
kon
worden. Gilbert was in eerste instantie afwijzend, maar stemde toch toe
omdat
Lucille “bijzonder intelligent en niet geestesziek was, maar leed aan
mysterieuze afwijking waarvoor hij geen verklaring had.”
Hij
accepteerde het dat
Lucille zich alleen als man gelukkig kon voelen.In
de
winter van 1917 – 1918 werd de operatie
uitgevoerd. Daarmee was Lucille de eerste vrouw in de VS die niet op
medische
maar op psychische gronden een geslachtsoperatie van vrouw naar man had
ondergaan. Lucille kon nu legaal zijn naam
wijzigen in Alan. In 1918
trouwde
hij met Inez Stark en verhuisden naar Gardiner (Oregon), maar nadat
een
vroegere klasgenoot naar buiten had gebracht dat Alan vroeger een vrouw
was
geweest, verhuisden zij naar het ver afgelegen Huntley (Montana). Daar
opende
Alan een nieuwe praktijk en voerde hij in schuren en bij mensen thuis
operaties
uit. In 1920 werden veel boeren in Montana door een economische crisis
werkloos
en ook Hart raakte financieel in de problemen. Inez verliet hem en in
1925
volgde een scheiding. Alan hertrouwde en
verhuisde met zijn nieuwe
vrouw naar
het oosten van de VS. Daar ging hij zich verdiepen in de röntgenologie.
Na de
oorlog kwamen er synthetische mannelijke hormonen beschikbaar en kon
Alan een
baard laten groeien en kreeg hij een mannelijke stem. Hij gaf lezingen
en hield
zich bezig met de bestrijding van tuberculose. Hart overleed in 1962
als gevolg
van een hartaanval.
Bron
Alan
L. Hart (Wikipedia)
