Omdat ze zelf niet over de benodigde financiële middelen beschikte, vertrouwde Sands moeder haar vierjarige dochter met tegenzin toe aan haar schoonmoeder. Deze adellijke dame had het haar schoondochter nooit vergeven dat deze haar zoon tot een huwelijk beneden zijn stand had verleid.

George bracht een eenzame kindertijd, door op het landgoed van haar grootmoeder in Nohant (Indre) in Berry. Daar ontwikkelde Sand een passie voor het landelijke leven, dat als thema vaak in haar romans zou opduiken.Op dertienjarige leeftijd werd zij naar het klooster van de Engelse augustijnen in Parijs gestuurd, waar zij tot haar zestienjarige leeftijd zou verblijven. Op haar 18^e werd zij uitgehuwelijkt aan baron Casimir Dudevant, die zich al vroeg uit het leger had teruggetrokken en zijn tijd doorbracht als herenboer. Sand was dit huwelijk niet echt uit liefde aangegaan, maar om te ontsnappen aan de druk van haar familie. De eerste huwelijksjaren verliepen vrij rustig en in 1823 kregen zij een zoon:  Maurice. Het was echter geen gelukkig huwelijk. Daarvoor waren de twee te verschillend van elkaar. De eerste scheuren in hun huwelijk manifesteerden zich dan ook al snel. Dudevant vond het moeilijk getrouwd te zijn met een vrouw die intellectueel duidelijk zijn meerdere was en had meer interesse voor zijn vee en de jacht dan voor haar.

George ging intussen haar eigen weg. In 1825 kreeg ze een relatie – zij het een platonische - met Jean-Pierre Aurélien de Sèze, advocaat-generaal uit Bordeaux. Zij onderhielden vijf jaar lang een levendige briefwisseling, maar ontmoetten elkaar zelden. De relatie wekte wel de jaloezie van Dudevant. George kreeg ook een innige band met Stéphane de Gransagne, een van haar jeugdvrienden. Hun relatie maakte veel geroddel los en zelfs het vaderschap van haar dochter Solange (die op 13 september 1828 werd geboren) werd aan de hem toegeschreven.De relatie met Dudevant werd er niet beter op. Doordat Sand veel optrok met haar jeugdvrienden voelde Dudevant zich buitengesloten. Van zijn kant bracht de baron zijn tijd door met drinkgelagen en had hij meerdere avontuurtjes met dienstmeisjes. In 1831 besloten Sand en Dudevant uit elkaar te gaan. De wettelijke echtscheiding volgde echter pas in 1836. Samen met haar twee kinderen ging George naar Parijs. Zij vertoefde er in de literaire kringen en werd journaliste bij de krant Le Figaro. Zij kreeg een relatie met Jules Sandeau die ook bij deze krant  werkte  en samen betrokken zij een appartement aan de Quai Saint-Michel. Hun relatie groeide uit tot een literair partnerschap en samen schreven zij  de roman Rose et Blanche (1831), onder de naam Jules Sand. Deze relatie hield echter niet lang stand. Sand en Sandeau gingen weer apart wonen en braken uiteindelijk met elkaar (1833). George wierp zich nu helemaal op het schrijven van romans en werd een graag gezien persoon in de Parijse literaire kringen. De kortstondige romances die zij had zorgden wel voor heel wat schandaal. Bovendien kleedde ze zich als een man – zij droeg een broek en rookte pijp -, wat de mensen uit haar kringen choqueerde en haar tot onderwerp van gesprek maakte.

Na enkele mislukte relatie affaires woonde Sand weer alleen in Parijs. Samen met haar vriendin Mme d'Agoult, startte zij een salon in het Hôtel de France, waar zij beroemdheden uit de artistieke en literaire wereld ontvingen. In 1836 ontmoette zij de Poolse componist en pianist Frédéric Chopin. Hun relatie was vrij discreet, aangezien Chopin de reactie van zijn familie vreesde. Hun latrelatie  zou negen jaar duren. Behalve voor Chopin had Sand ook een grote bewondering voor Franz Liszt. Tijdens de Revolutie van 1848 stortte zij zich ook korte tijd in de politiek en schaarde zij zich aan de kant van de Republikeinen. Na het Juni-oproer trok zij zich terug uit de politiek om zich op haar landgoed in Nohant te wijden aan het schrijven van landelijke, sentimentele romans, toneelstukken en een autobiografie.
Ze had opnieuw nieuwe relaties en onderhield ook nauwe vriendschapsbanden met de actrice Marie Duval, wat leidde tot nooit bewezen geruchten over een lesbische relatie.
George Sand stierf in 1876, 71 jaar oud, op haar landgoed Nohant.

Bron: George Sand (Wikipedia)

 

De film A Song To Remember (1945) gaat over de relatie van George Sand met de jonge Poolse componist Frederic Chopin, die  samen met zijn muziekleraar Joseph Elsner het onrustige Polen was ontvlucht en naar Frankrijk was gegaan om daar carrière te maken. Chopin, die zijn verloofde in Polen had achtergelaten  werd verliefd op haar. De rol van George Sand wordt in deze film gespeeld door Merle Oberon.

---

Als je een aanvulling of opmerking hebt over deze site dan kun je een mailtje sturen naar Transarchief