Dolly Bellefleur
(Ruud Douma) (1961) |
Dolly Bellefleur is
de artiestennaam waaronder Ruud Douma (Huizen, 1961) met een
travestie-act
optreedt in theaters en bij uiteenlopende evenementen, zoals Roze
Zaterdag, de
Amsterdam Gay Pride en andere (homo gerelateerde) feesten.
Met haar lange en
slanke verschijning, klassieke, kleurrijke jurken met pofmouwen, grote
witte
pruik, op hoge hakken en met make-up als een regenboog, komt Dolly vaak
over
als een speelgoedpop.
Anders dan andere travestieten heeft zij geen
nep-boezem,
omdat het volgens eigen zeggen niet gaat om "cuppie cuppie, maar om
koppie
koppie". Dolly: “Ik ben een beauty with brains.”
Begonnen op de
biljarttafel van een plaatselijk café,
ontpopte het eigengereide zusje van Barbie zich tot een voortvarende
vrouw die
met haar optredens in één klap afrekent met het aloude
travestie-cabaret. Geen
parodie op vrouwelijke vedettes, maar met een eigen stijl. Geen
playback, maar
eigen zang en zelf geschreven teksten waarin zij regelmatig inspeelt op
actuele
onderwerpen, politiek en homo-emancipatie.
In zijn jeugd
trad
Ruud Douma op als sopraan in het kinderkoor van de plaatselijke kerk.
Later
ging hij naar de hotelschool en studeerde kunstgeschiedenis. Maar na
een bezoek
aan het kleine Anthony Theater aan de Oudezijds Voorburgwal 30 in
Amsterdam)
besloot hij om travestie-acts te gaan doen. In dat theater trad Ruud
Douma op
28 oktober 1989 voor het eerst op als 'Dolly Bellefleur'. Daarbij is
'Dolly'
ontleend aan het liedje Hello, Dolly! en 'Bellefleur' aan een
tijdschrift en
gelijknamig TROS-programma. Helaas bestaat het Antonitheater niet meer.
In 1991
werd het wegens bouwvalligheid en brandgevaar door de gemeente gesloten.
De
pers:
“Bellefleur is geestig,
intelligent, brutaal en charmant. Ze
heeft een goede stem, goede teksten en mooie benen onder kokette
jurkjes.
Eindelijk een travestie-show die niet ruikt naar mottenballen en
opgedroogd
sperma.” De Volkskrant, Hein Janssen
“Dolly Bellefleur laat zich misschien het beste omschrijven
als de verfijnde nicht van Margreet Dolman; ook zo’n alter ego die ver
boven de
schuifdeurenhumor van de doorsnee-travestiet staat.”
Theaterprogramma's
Ik wil gelukkig zijn (1995-1996) van Ruud Douma, Lou Bandy, Jaap van de Merwe, Toine Moerbeer, George Moorman
Dollands Glorie (1994)
Als je
een aanvulling of opmerking hebt over deze site dan kun je een
mailtje sturen naar Transarchief
|