Dolly Bellefleur (Ruud Douma) (1961)



Dolly Bellefleur is de artiestennaam waaronder Ruud Douma (Huizen, 1961) met een travestie-act optreedt in theaters en bij uiteenlopende evenementen, zoals Roze Zaterdag, de Amsterdam Gay Pride en andere (homo gerelateerde) feesten.

Met haar lange en slanke verschijning, klassieke, kleurrijke jurken met pofmouwen, grote witte pruik, op hoge hakken en met make-up als een regenboog, komt Dolly vaak over als een speelgoedpop.
Anders dan andere travestieten heeft zij geen nep-boezem, omdat het volgens eigen zeggen niet gaat om "cuppie cuppie, maar om koppie koppie". Dolly: “Ik ben een beauty with brains.”

Begonnen op de biljarttafel van een plaatselijk café, ontpopte het eigengereide zusje van Barbie zich tot een voortvarende vrouw die met haar optredens in één klap afrekent met het aloude travestie-cabaret. Geen parodie op vrouwelijke vedettes, maar met een eigen stijl. Geen playback, maar eigen zang en zelf geschreven teksten waarin zij regelmatig inspeelt op actuele onderwerpen, politiek en homo-emancipatie.
 In zijn jeugd trad Ruud Douma op als sopraan in het kinderkoor van de plaatselijke kerk. Later ging hij naar de hotelschool en studeerde kunstgeschiedenis. Maar na een bezoek aan het kleine Anthony Theater aan de Oudezijds Voorburgwal 30 in Amsterdam) besloot hij om travestie-acts te gaan doen. In dat theater trad Ruud Douma op 28 oktober 1989 voor het eerst op als 'Dolly Bellefleur'. Daarbij is 'Dolly' ontleend aan het liedje Hello, Dolly! en 'Bellefleur' aan een tijdschrift en gelijknamig TROS-programma. Helaas bestaat het Antonitheater niet meer. In 1991 werd het wegens bouwvalligheid en brandgevaar door de gemeente gesloten.

De pers: “Bellefleur is geestig, intelligent, brutaal en charmant. Ze heeft een goede stem, goede teksten en mooie benen onder kokette jurkjes. Eindelijk een travestie-show die niet ruikt naar mottenballen en opgedroogd sperma.” De Volkskrant, Hein Janssen
“Dolly Bellefleur laat zich misschien het beste omschrijven als de verfijnde nicht van Margreet Dolman; ook zo’n alter ego die ver boven de schuifdeurenhumor van de doorsnee-travestiet staat.”

Theaterprogramma's

Ik wil gelukkig zijn (1995-1996) van Ruud Douma, Lou Bandy, Jaap van de Merwe, Toine Moerbeer, George Moorman

Dollands Glorie (1994)


Als je een aanvulling of opmerking hebt over deze site dan kun je een mailtje sturen naar Transarchief