The death and life of Marsha P. Johnson (2017)



The Death and Life of Marsha P. Johnson. Regisseur David France, VS, 2017, 105 min.

Documentaire over de zelfbenoemde “straatkoningin” Marsha P. Johnson
(Elizabeth, New Jersey, 24 augustus 1945 – New York, 6 juli 1992) , een legendarische figuur in het 'gay ghetto' van New York, die samen met het transseksuele icoon Sylvia Rivera een trans-activistische groep oprichtte in het hart van de New Yorkse wijk Greenwich Village; de S.T.A.R. (Transvestites Action Revolutionaries). Geboren als Malcolm Johnson, ging de travestiet bij iedereen door het leven als Marsha. Ze was homoactivist van het eerste uur en door haar flamboyante en opgewekte verschijning bij iedereen, zeker in New York, bekend.

In 1992 werd onder mysterieuze omstandigheden werd haar lichaam in de Hudson River gevonden. Op dat moment bestempelde de New Yorkse politie haar dood als zelfmoord, een bewering die door Marsha's kameraden altijd stevig is afgewezen. Niets wees erop dat ze suïcidaal was. En hoe kwam ze aan die hoofdwond die een ooggetuige had gezien? Was het een zelfmoord? Of was wellicht een foute agent of was het de Maffia? Deze Netfleix documentaire probeert een verklaring te geven voor de onverwachte dood van Marsha.

Marsha P. Johnson was een Amerikaans activiste en dragqueen. Als veteraan van de Stonewall-protesten was zij een populair figuur van de jaren 1960 tot de jaren 1990 in de New Yorkse kunst- en homowereld. Ze wordt vaak gezien als de eerste publieke transvrouw.
Marsha was een van de bekendste dragqueens van New York en stond bekend als een van de prominentste vechters tijdens de Stonewall-protesten. Begin jaren 1970 richtten Johnson en een goede vriendin Sylvia Rivera de Street Transvestite Action Revolutionaries (STAR) op. Samen waren zij zichtbaar op veel homorechtendemonstraties en directe politieke acties. In de jaren 1980 ging Marsha verder met haar activisme met ACT UP. Samen met Rivera was Marsha de moeder van STAR House, een organisatie voor homo's en transgenders waarmee ze voedsel en kleding inzamelden voor de jonge dragqueens, transvrouwen en straatkinderen van de docks op Christopher Street (New York) en onderdak bood in hun huis in de Lower East Side.[8]Ooit vroeg een rechter haar waar de P in haar naam voor staat en Johnson antwoordde: "Pay it no mind" (let er niet op). In 1974 werd Marsha P. Johnson gefotografeerd door de beroemde kunstenaar Andy Warhol als deel van zijn fotoserie ladies and gentlemen. Johnson was ook lid van Warhols dragqueengroep Hot Peaches.In juli 1992 werd Marsha dood gevonden in de Hudson-rivier na een Pride-optocht. De politie onderzocht de zaak niet en deed het af als zelfmoord. Twintig jaar later in november 2012 werd haar zaak heropend omdat rekening gehouden werd met moord.Slechts twee dagen voor haar dood werd Johnson nog uitgebreid geïnterviewd over haar leven. Dit materiaal is te zien in de documentaire Pay it No Mind: The Life and Times of Marsha P. Johnson uit 2012, geregisseerd door Michael Kasino en Richard Morrison. Naast het interviewmateriaal werden ook veel van haar goede vrienden geïnterviewd en werd duidelijk wat zij voor invloed heeft gehad. De documentaire is te bekijken op Youtube. De band Antony and the Johnsons, geleid door zangeres Anohni, werd vernoemd naar Johnson en hun lied River of Sorrow is gebaseerd op Johnsons dood. Dit lied is ook te horen in de Pay it No Mind-documentaire. Marsha P. Johnson is het onderwerp, maar het hoofdpersonage van de documentaire is in feite Victoria Cruz. Deze generatiegenoot van Johnson was ten tijde van de opnames werkzaam bij de Anti Violence Project, een organisatie die zich inzet voor een eind van het geweld tegen leden van de LGBT-gemeenschap. Nu ze bijna aan haar pensioen toe is, duikt ze nog een keer in de dood van Johnson om te kijken of ze helderheid over de doodsoorzaak kan verschaffen.

De documentaire geeft een interessante kijk op de LGBT-gemeenschap in New York, vanaf de Stonewall-rellen in 1969 in The Village – die de aanzet gaven tot de homo-emancipatie en waar Marsha P. Johnson als een van de voorvechters bij betrokken was. Een groot gemis is wel dat we eigenlijk heel weinig te weten komen over de persoon Marsha, of dat er een bevredigender einde aan het verhaal is. Het is wel – met behulp van veel archiefbeelden en vele kleurrijke personages – een mooi (en soms wat triest) portret van een gemeenschap die tot de dag van vandaag extra kwetsbaar blijkt te zijn.

The Death and Life of Marsha P. Johnson, is te zien op Netflix

Zie verder:

Marsha P. Johnson (Wikipedia)


Als je een aanvulling of opmerking hebt over deze site dan kun je een mailtje sturen naar Transarchief