The invisibles Geregisseerd door Sebastien Lifshitz, Frankrijk, 2012
Ze waren jong, mooi, strijdlustig en
homoseksueel in een maatschappij waar voor hen geen plaats was. Ze
hebben gevochten, gesmacht en liefgehad. Een lesbische oma herbeleeft
de opwinding van mei ‘68. Een krasse geitenhoeder vertelt met
glinsterende ogen over zijn seksuele exploten op de boerderij. Allemaal
getuigenissen van frontsoldaten van de homoseksuele revolutie, nu eens
ontroerend, dan weer grappig, altijd oprecht hartveroverend. Deze ondertussen meermaals bekroonde
documentaire veroverde de harten op Pink Screens 2012 en is een ode aan
de liefde en de vrijheid uit vervlogen tijden. De inspirerende
boodschap blijft actueel.
"‘Les invisibles’ schetst mooie,
warme portretten van een veelal vergeten groep, waarbij hij goed
gebruikt maakt van het natuurlijke charisma en de eloquentie van de
geïnterviewden. Hoewel deze mensen feitelijk niets vertellen wat wij
niet al lang wisten, weten ze zonder enige moeite de aandacht vast te
houden. " (Cinemagazine) De 'onzichtbaren' van de maatschappij
zijn de homoseksuele mannen en vrouwen geboren in het interbellum. De
geïnterviewden, enkel bij hun voornamen genoemd, vormen een
willekeurige dwarsdoorsnede van de pionierende, onbevreesde generatie
die zowel op het platteland als in de stad streed voor openheid over
hun geaardheid. Eerst bij vrienden en familie, later (vooral vanaf
1968) ook op straat. Allen moesten in hun jonge jaren een worsteling
door: gêne, verwarring of de kille afwijzing van een maatschappij die
vasthield aan het idee dat homoseksualiteit een psychische ziekte was.
Regisseur Sébastien Lifshitz geeft zijn sprekers de ruimte voor hun
persoonlijke verhalen, waardoor The Invisibles een kleurrijk en intiem
portret geworden is. De ouderen vertellen emotioneel over hun
kindertijd, hun adolescentie en uiteindelijk de strijd om emancipatie.
De anekdotes worden nostalgisch geïllustreerd door archiefmateriaal en
hun persoonlijke foto's en filmbeelden. Opvallend is dat ze allen
liefdevol vertellen over een verwende, gelukkige jeugd in een
conservatieve tijd. Pas later, wanneer ze in hun tienerjaren zoeken
naar hun identiteit en dus ook seksualiteit, stuitten ze op pesterijen
en intolerantie. De verhalen lopen kriskras door elkaar en benadrukken
uiteindelijk het geluk dat ze vinden, geaccentueerd door sfeerbeelden
van hun huidige levens.
Als
je
een aanvulling of opmerking hebt over deze site dan kun je een
mailtje sturen naar Transarchief
