Mijn valse verleden / Alex Bakker



Mijn valse verleden – Het autobiografische verhaal van een jongen, geboren als meisje / Alex Bakker. – Nieuw Amsterdam, 2014  € 17,95

Mijn valse verleden is het autobiografische verhaal van Alex Bakker, een man geboren als meisje.

Alex werd geboren als jongste dochter in een protestants gezin in Drenthe. Op zijn achtentwintigste veranderde hij van geslacht. Een nieuw begin, in het juiste lichaam. Hij stopte alles wat herinnerde aan zijn oude leven letterlijk in dozen, om die nooit meer open te doen. Ruim vijftien jaar later heeft hij eindelijk de moed verzameld om zijn jeugd onder ogen te zien: 'Ik ben historicus en ik vervals mijn eigen geschiedenis. Een man zonder verleden, wilde ik dat echt worden?'

In 'Mijn valse verleden' gaat Alex Bakker op zoek naar de pijnlijke waarheid van vroeger. Hoe was het om verraden te worden door je lichaam, om onmetelijk jaloers te zijn op jongens, en om te beslissen dat alles anders moest?
bron: Savannah Bay

foto: Bert Woudstra

Alex Bakker (45) groeide op in een lichaam dat niet klopte en een omgeving die hem behandelde als meisje. Maar een meisje, een vrouw heeft hij nooit willen zijn. al vroeg had Alex door dat er iets niet in de haak was. Het onbestemde gevoel dat hij verkeerd was ingedeeld. Waarom hoorde hij niet bij de jongens. De basis was niet goed. Ik deed gewoon mee met de rest, was niet geïsoleerd of eenzaam. Alleen wilde ik geen jurkjes aan. Mijn moeder heeft het even geprobeerd, maar gaf het al vrij snel op. Tot zijn puberteit was het "best oke" maar toen begonnen de problemen pas echt. Hij werd ingehaald door zijn lichaam en dat liet zich moeilijk negeren. Borsten krijgen en menstrueren, zie dat maar eens te verdringen. "Al het lichamelijke was nu zo confronterend, dat ik het probeerde te blokkeren. Het mocht er niet zijn, ik mocht er niet zijn, dus construeerde ik mezelf als puur geestelijk persoon. Ik bedeelde mezelf geen lichaam toe, bestond als het ware alleen in mijn hoofd. En in de spiegel keek ik überhaupt niet." De kleren die hij droeg waren altijd zo onzijdig mogelijk. Spijkerbroeg, t-shirt, sneakers. Maar geen jongenskleding, want hij wilde niet door de mand vallen.

Zie voor het hele artikel: "Ik hoor vaak dat mensen mij moedig vinden. Maar het was niet moed met een d, maar met een t". In: AD Magazine, 19 en 20 april 2014, p. 18-21

NRC Next dinsdag 9 oktober 2012 : Huilen is het enige wat ik mis / Monica de Ruijter



Als je een aanvulling of opmerking hebt over deze site dan kun je een mail sturen naar Transarchief