Een goeie travestiet zie je niet. - René Stoute
Uitgeverij Atlas, 1994, 428 blz.
Travestie, zo lijkt het, heeft zich ontworsteld aan de duistere tijden
van politieverordeningen, pesterijen en een minachtende publieke
opinie. Zet de telvisie aan, en wat zie je? Een bekende Nederlander die
een jurk aan een show meedoet. Ga een weekend stappen in Amsterdam en
je struikelt over de uitzinnige travo’s ( al dan niet met snor ) en
prachtvolle verschijningen van onbestemd of dubbel geslacht. Nee,
travestie is allang geen maatschappelijk taboe meer. Behalve wanneer je
niet tot de bekende Nederlanders behoort, niet aan cabaret doet en geen
homo bent maar integendeel heteroseksueel getrouwd blijkt. Dan kan het
opeens met de tolerantie gedaan zijn, of zal er op z’n minst hard
geknokt moeten worden om te mogen zijn wie men is. In dit boek voert
Stuote met een groot aantal mensen gesprekken over de rol die travestie
in hun leven speelt. Niet alleen echte travestieten komen aan het
woord, ook vrouwen die met een travestiet leven, en tot voor kort
vrijwel onzichtbaar leven., laten zich eindelijk horen. En wat betekent
het voor een kind als vader graag in vrouwenkleren loopt? Stoute
praatte onder meer met een voormalig zeeman, een ex-vriendin van een
travestiet, een vader en zoon die zó zijn, een beroemd schrijver en
vele anderen.
Als je
een aanvulling of opmerking hebt over deze site dan kun je een
mail sturen naar Transarchief