Komedie van Jos Ahlers Productiehuis De Verbinding Regieconcept: Thomas Terstal foto's: Bert Woudstra Cast: Joey Ploch (Poca Handtas) Alexander van der Doorn (Multiple Joyce) Hans Goes (Lucinda Saint John) Wim Kok (Annie M.G. Schmut) Bianca Nunnink (moeder) Opvoeringen Vondelpark tijdens de Amsterdam Gay Pride 29 september 2016, Haarlemmerhout Theater, Haarlem 23 en 24 februari 2018, Polanentheater, Amsterdam 17 maart 2018 Theater ’t Kapelletje, Rotterdam 14 april 2018 Posttheater, Arnhem 26 mei Verkade Fabriek, Den Bosch 1 en 2 juni 2018 Toneelschuur, Haarlem

Four Drags and a Funeral is een razendsnelle komedie over familie, liefde, loyaliteit en bingo. Het thema is: een deel van je familie krijg je cadeau bij je geboorte, een ander deel kies je zelf. Welk deel is dan je echte familie? En mag je die vraag eigenlijk wel stellen?

Het verhaal is even bizar als hilarisch. Vijf Amsterdamse dragqueens: Poca Handtas (Joey Ploch), Multiple Joyce (Alexander van der Doorn) Lucinda Saint John (Hans Goes), de ‘schrijfster van vieze kinderboekjes’ Annie M.G. Schmut (Wim Kok) en Walter alias ‘Agaath Spagaat, de Bingo Keizerin van Amsterdam’, oogstten als de theatergroep  ‘The Beaver Sisters’ veel succes, maar ongelukkigerwijs is Walter onverwacht komen te overlijden.  De vier overgebleven dragqueens reizen af naar het Zeeuwse Biggekerke om hun belofte na te komen: Agaath gaat niet als man, maar als de ‘Bingo-keizerin van Amsterdam’ het graf in. Dat ze daarvoor de nacht voor de begrafenis moeten inbreken in de dorpskerk van zijn streng gereformeerde geboorteplaats is een kleine barrière. Maar wat in Amsterdam nog een briljant idee leek, blijkt toch niet zo eenvoudig. Zeker wanneer de moeder van de overledene die nacht ook nog eens de kerk binnenkomt.

De voorstelling begint op het moment dat inbreken in de gereformeerde dorpskerk waar de kist van Agaat staat opgesteld. Bovenop de kist staat het fotoportret van Walter.

Vervolgens ontspint zich rondom de kist een dialoog tussen de ‘dames’, waarin het hoe en waarom van Walter’s dood stukje bij beetje wordt ontrafeld. Ze vervangen het portret van Walter door een rose foto van Walter als dragqueen:  een soort kruising tussen een verlopen Liza Minnelli en Liz Taylor. Zo nu en dan is er ruimte voor de bingo, waarbij de verschillende dragqueens hun herinneringen aan Walter openbaren. De onverwachte komst van een vijfde (of zesde als we Walter meerekenen) personage in het verhaal dreigt de plannen van de queens te dwarsbomen.

Four Drags and a Funeral doet Amsterdam aan COC Amsterdam 23-2-2018

https://www.cocamsterdam.nl/evenementen/four-drags-and-a-funeral-doet-amsterdam-aan

‘Anders zijn’ bespreekbaar maken
De opvallende cast bezorgt het publiek een bijzondere, boeiende en interessante avond die mag leiden tot het beter bespreekbaar maken van thema’s als ongelijkheid, vooroordelen, geloof en homoseksualiteit. De vier acteurs als dragqueens laten zien dat toneel een interessante vorm is om in korte tijd veel duidelijk te maken en zetten het publiek aan tot, al is het maar heel kort, overdenkingen over de bovengenoemde thema’s.

Met de landelijke tournee wil Productiehuis De Verbinding bijdragen aan de bewustwording van het ‘anders zijn’ dan de norm. Het stuk roept op tot het bespreken met elkaar en de diversiteit te vieren. “We vinden het belangrijk om dit stuk vaker te spelen en te laten zien dat het leven niet altijd als vanzelfsprekend is. Soms doet de omgeving, of de situatie waar je in leeft, onbewust, of juist bewust een beroep op je om een keuze te maken, terwijl je eigenlijk helemaal die keuze niet wil of kan maken,” aldus de schrijver.

De publieksreacties op deze door Thomas Terstal geregisseerde voorstelling zijn zeer enthousiast. Naar mijn persoonlijke  idee zouden de uitspraken van de verschillende personages nog een tikje kruidiger, zo niet vileiner mogen. Vooral de rollen van Multiple Joyce  (Alexander van der Doorn) en Liesbeth Suurland (Anna Crott) komen goed uit de verf. De twist in het verhaal is mooi bedacht, het geheel oogt verzorgd. Ladingen make-up schijnen er elke avond aangesleept te worden om de drags van de juiste looks te voorzien. Naast de komische momenten zet dit theaterstuk je als kijker aan het denken; vooral in deze tijd, waarin mensen die hun leven op een eigen wijze willen leiden, agressief worden bejegend, of worden afgedaan als ‘gekkies’.