Willem de Wit aka Dusty Gersanowitz Koningin Nijkerk 1959


Dusty Gersanowitz, het alter ego van Willem de Wit, wordt in 1959 geboren in het Gelderse Nijkerk. Hij is enig kind en al op jonge leeftijd rust er een zware last op zijn schouders. Zijn vader was als Joodse man gedeporteerd in de Tweede Wereldoorlog en had daar een oorlogstrauma aan overgehouden. Willem was pas zes jaar toen zijn vader als gevolg van een hersenbloeding en hartinfarct zijn spraak, gehoor en zicht verloor en in een rolstoel belandde. Willem zorgde voor hem, maar had geen enkele band met hem Hij overleed aan kanker toen Willem 18 was. Ook Willems moeder was ziek. Ze had ernstige diabetes en was aangewezen op de helpende handen van haar zoon. Willem was altijd op zichzelf aangewezen; hij had weinig vrienden en moest altijd zichzelf vermaken. Op zijn dertiende kwam hij uit de kast. Zijn moeder had er vrede mee. Zij had altijd al het gevoel dat Willem niet met een meisje thuis zou komen. Maar homoseksualiteit was toen niet normaal. Zeker niet in een boerendorp als Nijkerk.


Willem vertrekt op de bonnefooi naar de hoofdstad. Hij vindt een baan in de zorg, maar dat blijkt allesbehalve zijn roeping. Eigenlijk wil Willem naar de modeacademie, maar zijn ouders zijn te arm om de opleiding te kunnen betalen.


“Ik was een kind uit de klei toen ik in Amsterdam aankwam en wist amper een nichtenkroeg te vinden. Al snel werd me door generatiegenoten ingefluisterd hoe een en ander in z’n werk ging”. De homoscene was echter niet helemaal zijn ding en uiteindelijk belandde hij als leernicht in de Warmoesstraat.  De Argos was toen erg populair onder leernichten. “Daar hing een aura omheen dat als je er binnenstapte je de kleding van het lijf werd gerukt en op de biljarttafel werd gelegd.”

"Koningin van de Zeedijk"

Dusty ziet voor het eerst het daglicht 'potten- en flikkersdiscotheek' de Trut in 1997. Daarna (1998) werd Willem samen met zijn toenmalige partner de eigenaar van de The Queens Head op de Zeedijk. Willem wilde dat er in zijn bar mensen kwamen die niet kwamen voor de seks, maar gezellig wilden uitgaan en organiseerde daarom  iedere dinsdag een hilarische bingoavond. “Het ging helemaal niet om die bingo, maar om de show eromheen. Als iemand een valse bingo had moest hij voor straf z’n lul laten zien. Deed hij dat niet, dan knipte ik zijn ondergoed aan stukken met een grote schaar.”

Dusty hield ervan zijn  publiek met grappen te entertainen en zocht graag de grens op: mensen afzeiken, maar zonder dat ze zich zo rot voelen dat ze meteen naar huis willen.  Dusty is nu eenmaal vals. Die humor heeft Willem van zijn Joodse vader.  “Dat ad rem zijn en die humor, dat heb ik echt van hem.”

Tijdens de Hartjesdagen stond  Dusty altijd midden in de belangstelling. Altijd getooid met een enorme pruik van 5 kg. op zijn harses die hij steevast in Engeland kocht. DIe pruik werd zijn grote kenmerk. “Als je mijn schaduw ziet, weet je meteen dat het Dusty is”

Willem maakt zich vooral kwaad om al het onrecht in de wereld, vooral geweld tegen LHBTIQ+-ers. Als er gedemonstreerd moet worden is hij er altijd bij. O.a. was hij betrokken bij Pride Haarlem en bij de Coming Out Day in 1998 en als jurylid bij miss drag verkiezingen. Hij noemt zichzelf dan ook een “activist”.


“We moeten vechten voor meer tolerantie. Nog steeds worden homo’s in elkaar getrapt homo’s in elkaar geslagen en moeten we opnieuw achter het spandoek staan, omdat we het niet cadeau krijgen. We zullen ervoor moeten blijven vechten om geaccepteerd te worden. We kunnen wel vanaf de zijlijn roepen dat het allemaal anders moet, maar het is belangrijk om ook vaker tot actie over te gaan. Klik de datingapps weg en laat één keer per jaar snoeihard zien dat het nog niet zo goed gaat met LHBT-rechten in ons land en de wereld.”

In die tijd waren Willem, Dusty en The Queen’s Head wekelijks te zien in een realityserie van RTL4 over de Zeedijk. Willem en zijn alter ego worden bekende Nederlanders, die regelmatig aanschuiven in televisieprogramma’s, zoals de populaire talkshow van Catherine Keijl.

Tijdens Pride at the Beach 2022 was er In het Pop Up Raadhuis Museum een expositie aan hem gewijd  met kleding, onderwerpen en de verhalen achter Dusty.

 Tevens was hij vrijwilliger bij Gay Care., een organisatie die thuiszorg biedt aan LHBTIQ+ - ers met een zorgbehoefte. In 2016 won hij de Pink Promiss Honory Award. Hij was vaak bingo-queen in verschillende gay kroegen, waaronder Café Kalf en Queers. Hij is gevat, soms een tikje vals maar ook vol zelfspot: vaak noemde hij zich ‘die oude jodin” en vertelt dat zijn vader hem als joodse baby ten vondeling had gelegd en dat hij daarom voor een joodse achternaam heeft gekozen. Dusty was zijn uitlaatklep: “Het past perfect bij de manier waarop ik in het leven sta. Leven in het hier en nu. Nú genieten, niet straks.”

Dusty is na de verkoop van The Queen’s Head in rook opgegaan. Letterlijk, want Willem verbrandde alle jurken en pruiken van zijn alter ego. Tegenwoordig doet hij het rustiger aan en geniet hij van het leven. Ik ben 58, dus voor een heel grote groep mensen hoor ik thuis in het archeologisch museum tussen de mummies. Als je mijn leeftijd hebt, hoor je eigenlijk op een plat hakje de Libelle te lezen. Af en toe kruipt WIllem nog in de huid van zijn alter ego en doet alleen de dingen die hij leuk vindt.

De naar Dusty genoemde Dusty Foundation, opgericht door Bas Kortekaas, ondersteunt slachtoffers van anti LHBTIQ+ geweld en verwijst slachtoffers door naar de juiste instanties.

bronnen

Facestories is met Willem Dusty Gersanowitz de Wit en  2 anderen bij Lloyd Hotel ./ Tekst: Ariella Kornmehl Foto: Julie Blik

De diepte in met Dusty, de onvolprezen bingokoningin van de Zeedijk (Winq)

https://www.winq.nl/de-diepte-in-met-dusty-de-onvolprezen-bingokoningin-van-de-zeedijk/160823

Dusty Foundation

https://www.dustyfoundation.eu/

Dusty schonk het Transgendermuseum een prachtig  portret van Rene Zuiderveld en Gabriel Batenburg