Cherry Grove Fire Island





Cherry Grove is een community aan het strand van Fire Island, New York. Een veilige haven voor homo's in de tijd dat het voor mannen nog strafbaar was om publiekelijk hand in hand te lopen in het openbaar en vaak het doelwit waren van arrestatie en vervolging.



Cherry Grove en Fire Island waren in de jaren 50 – 70 gevestigde homo-enclaves, met elkaar verbonden door een berucht cruisinggebied dat de bijnaam Meat Rack kreeg.





De feestcultuur van de pre-HIV/AIDS van de jaren 70 wordt geportretteerd in Andrew Hollerans roman Dancer from the Dance uit 1978.

Het Botel (tegenwoordig het Grove Hotel) was homovriendelijk en organiseerde populaire middag “tea dances”. Cherry Grove noemt zichzelf “America's First Gay and Lesbian Town”.




Fire Island heeft “een iconische homoscene” en het Grove Hotel is het enige hotel in de staat New York dat personen onder de 21 jaar verbiedt op het terrein; dit is legaal omdat de ingang van het hotel via een bar loopt.
In een tijd waarin het illegaal was voor twee mannen om elkaars hand vast te houden in het openbaar, was het ongerepte gehucht Cherry Grove op Fire Island, N.Y. een veilige haven voor homo's die vaak het doelwit waren van arrestatie en vervolging.

Tijdens weekenden en zomers in het pre-Stonewall tijdperk reisden homoseksuele mannen en vrouwen, waaronder veel New Yorkers, naar het afgelegen strandstadje Cherry Grove op Fire Island waar ze mogelijkheden vonden voor seksuele exploratie en zelfexpressie - gedrag dat in de heterowereld zowel gestigmatiseerd als gecriminaliseerd werd.


Samen met creatieve figuren als Truman Capote, W.H. Auden, Carson McCullers en Patricia Highsmith genoten deze bezoekers van de Grove van de gekostumeerde feestjes, theatrale evenementen en de vrijgevochten sfeer die dit homovrije toevluchtsoord bood



In de documentaire Cherry Grove Stories van regisseur Michael Fischer uit 2019 vertellen bewoners over de geschiedenis van het gehucht, beginnend in de jaren 1940 toen homoseksuele mannen voor het eerst samenkwamen op een plek die een zeldzaam toevluchtsoord bood voor de alomtegenwoordige homofobie van die tijd.
Door middel van interviews met bewoners en nieuwe en archiefbeelden onthult Michael Fishers mondelinge geschiedenis van de enclave lang verborgen geheimen en weinig bekende verhalen die vandaag de dag relevanter zijn dan ooit. Ze vertellen veel grappige, zelfs schandalige verhalen: de eerste dragparty's, toen deelnemers hun jurken en hakken onder de vloer van het huis van hun gastheer moesten verstoppen uit angst gearresteerd te worden voor het dragen van vrouwenkleren; escapades in het beruchte Meat Rack, hoe sommigen aan politie-invallen ontsnapten door zich in de baai te verstoppen; en de eerste dragflottielje op de Fourth of July in 1976, toen dragqueens de nabijgelegen Pines “binnenvielen”.



De historisch sterke LGBTQ-documentaire verhult op onderhoudende wijze de verborgen verhalen die verteld moeten worden, over de decadente feesten, seksuele bevrijding, HIV-vervreemding en de voortdurende zwaai van wetshandhaving... allemaal verteld aan de hand van persoonlijke verhalen en een schat aan fantastische, ongeziene archiefbeelden van het geliefde toevluchtsoord.

Fisher, die al 32 jaar naar Cherry Grove gaat, werd geďnspireerd om de film te maken door Michael Delisio, een bewoner die al heel lang in Cherry Grove woont. “Michael was een van de eersten die in de jaren 1950 naar Cherry Grove ging,” zegt Fisher. “Hij is een geweldige verhalenverteller en zijn verhalen over de vroege homo's van Cherry Grove inspireerden me om de vele anekdotes over de gemeenschap vast te leggen voordat alle oldtimers weg zijn.

Cherry Grove Stories ging in wereldpremičre op BFI Flare en werd vervolgens vertoond op een groot aantal filmfestivals, waaronder het prestigieuze NewFest Film Festival waar de film werd beschouwd als een van de “11 films die je absoluut niet mag missen” (NewNowNext), en het OUTshine Film Festival.

Fisher gelooft dat het huidige anti-LGBT klimaat Cherry Grove Stories belangrijker dan ooit maakt. “Mannen werden in de jaren 1970 nog steeds gearresteerd in het Meat Rack, wat nog niet zo lang geleden is, en vandaag de dag zijn de pesterijen daar toegenomen”.